تجزیه‌و تحلیل نقش واسطه‌ای بازخورد کار از سرپرست در تأثیر عوامل محیطی،فردی،سازمانی بر ارتقای خلاقیت کارکنان

زمینه: بی‌شک، هدف مشترک تمامی سازمان‌ها، ارتقای خلاقیت کارکنان است. امروزه استرس به واژه‌ی متداول تبدیل شده و همگان با مفهوم آن آشنا، و تجربه کرده‌اند.هدف: مطالعه حاضر با هدف تجزیه و تحلیل نقش میانجی‌گری بازخورد کار از سرپرست در تأثیر مولفه‌های استرس مربوط به کار(محیطی،فردی،سازمانی) بر ارتقای خلاقیت کارکنان دانشگاه تبریز، انجام شد. روش پژوهش: جامعه آماری پژوهش به صورت تصادفی ساده و به تعداد 200 نفر از بین کارکنان دانشگاه تبریز، انتخاب شدند. پژوهش حاضر توصیفی، پیمایشی از نوع همبستگی است. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌ استفاده شد. روایی و پایایی پرسش‌نامه‌ها‌ در حد قابل قبول و خوب بودند. روابط میان متغیرها با بکارگیری مدل‌سازی معادله ساختاریAMOS20 تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد، بازخورد کار از سرپرست بر ارتقای خلاقیت کارکنان تاثیر گذار است و به نظر می رسد مؤلفه‌های استرس (عوامل محیطی/ عوامل سازمانی / عوامل فردی ( با نقش میانجی‌گری بازخورد کار از سرپرست بر ارتقای خلاقیت کارکنان تاثیر معنی‌داری دارد. همچنین کارکنان تحت استرس مربوط به کار خلاقیت بیشتری را در زمانی که سطح بازخورد وظیفه مثبت سرپرستان آن‌ها بالا هستند، نشان می‌دهند. نتیجه ‌گیری: بنابراین از آنجایی‌که شرایط کار دائماً در حال تغییر است استرس همواره با درجات مشخصی در رابطه با مسائل مرتبط با کار در سازمان‌ها و مراکز دانشگاهی وجود دارد. از طرفی با درایت خلاقیت مدیران می‌توان، در آینده نقش مهمی را بر پرورش خلاقیت کارکنان در جهت رشد و بالندگی سازمان‌ها و جوامع انجام داد.